Op 20 september 2017 werd in de media meegedeeld dat de EASAC (the European Academies Science Advisory Council – de Europese Adviesraad voor Wetenschappelijk Advies) vindt, dat het maar eens afgelopen moet zijn met het gedogen van de homeopathie in de gezondheidszorg. Ook hoogleraar interne geneeskunde, Jos van der Meer is het daar mee eens: “als een middel niet voldoet aan de claim van werkzaamheid, moet het niet toegelaten worden.”

Frans Kusse, bestuurslid van de Artsen Vereniging Voor Integrale Geneeskunde (AVIG) en homeopathisch arts, vindt dit advies eenzijdig omdat de EASAC zich alleen baseert op onderzoeken die gebaseerd zijn op de negatieve onderzoeksrapporten voor de homeopathie. Positieve rapporten worden terzijde geschoven. Men kijkt alleen naar puur scheikundige modellen: wanneer er moleculen terug te vinden zijn in het middel dan zou het kunnen werken. De wetenschap baseert zich er in deze echter alleen op dat er vanaf een bepaalde verdunningsgraad/potentie, scheikundig niets meer terug te zien is in het homeopathisch middel dan alleen maar WATER.

We zijn het wel gewend: terugkerende tegenwerking in de richting van natuurlijke geneeswijzen. Ook valt op dat de media bijna geen plek bieden aan artsen die ermee werken. Zelfs de Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland (KVHN) heeft zijn zegje niet kunnen doen. Het is jammer dat er zo opvallend eenzijdig gekeken wordt.

1844 – 1890 Al eeuwenlang is het motto van de wetenschap: “wat je niet ziet, dat is er niet”. Een voorbeeld hiervan geeft Dr. Semmelweis. In 1844 ging hij werken in een ziekenhuis met twee kraamafdelingen. Kraamvrouwenkoorts was in die tijd een veel voorkomende ziekte waar veel vrouwen aan overleden. Men had er verschillende oorzaken voor bedacht. Maar ondanks de aanpak van die oorzaken bleef het sterftecijfer hoog. Dr. Semmelweis zag dat op de ene afdeling de sterfte vier keer zo hoog was als op de andere afdeling en concludeerde dat daar nog een andere reden voor moest zijn. Hij vermoedde dat de studenten van de afdeling ontleedkunde, die op deze kraamafdeling hun college volgden, een soort lijkstof overbrachten. Hij verlangde dan ook dat iedereen vóór het binnengaan van de kraamafdeling zijn handen zou wassen in bleekwater. De sterfte daalde daarna aanzienlijk. Zelf werd Dr. Semmelweis vanwege zogenaamde politieke ideeën (de echte reden was rancune en jaloezie) uit het ziekenhuis ontslagen. Hij ging daarna in een ander ziekenhuis werken en zorgde ervoor dat daar het sterftecijfer daalde van 34% tot onder de 1%. Dr. Semmelweis publiceerde zijn methode in 1860. Pas in 1890 werd erkend dat hij, na de ontdekking van de bacterie door Louis Pasteur, gelijk had gehad. Achteraf bleek de ‘lijkstor’ dus uit bacteriën te bestaan. Postuum kreeg Dr. Semmelweis alsnog de eer die hem toekwam.

De wetenschap kon de oorzaak van vóór 1890 NIET ZIEN. Je vraagt je af wat de wetenschap leert van de geschiedenis, met name om verder te kijken als het om natuurgeneeskunde gaat. Men schuift de Natuurlijke Geneeswijzen op die manier gemakkelijk aan de kant. Hierdoor raken miljoenen mensen die er veel baat van hebben ondervonden en nog steeds ondervinden, gedupeerd. Deze groep mensen wordt gewoon genegeerd! Het is de academische kijk, waarbij men slechts oog heeft voor het lijk (inderdaad: het dode lichaam). De geest of de ziel bestaat volgens de wetenschap niet. Nog nooit gezien. Ook de Chinese Geneeskunde (Acupunctuur en Kruiden Geneeskunde), Paranormale Geneeskunde, het hele idee van Energielichamen in de Antroposofische Geneeskunde, Chakra’s uit het Hindu Chakra Systeem, de Nadi’s uit de Ayurveda en Yoga, de Aura, Handoplegging, Karma- en Reïncarnatietherapie worden niet gezien. Kortom: mensen die energetisch werken bestaan niet als het aan de EASAC ligt. Maar wat is er overtuigender dan het feit dat miljarden mensen al eeuwenlang gebruikmaken van deze alternatieve geneeswijzen.

Lichtpuntjes

Er zijn wel lichtpuntjes. De systeembiologie bijvoorbeeld. In deze “wetenschap” doet men een serieuze poging de kennis en inzichten van de Reguliere Geneeskunde samen te voegen met de kennis en inzichten van de Chinese Geneeskunde. Aangetoond is bijvoorbeeld het bestaan van een Yinne Reuma en een Yange Reuma (een koude en een warme reuma). Dit is vastgesteld door de vondst van markers in het lichaam. Bij de behandeling worden beide stromingen toegepast. Ook de onderzoeken van cardioloog Dr. Pim van Lommel naar het bestaan van BDE’s (Bijna-dood-ervaringen) komen tot de conclusie dat het geheugen buiten de hersenen moet liggen, buiten ons fysieke lichaam!

Wat weet de Wetenschap

De wetenschap zelf zegt NIETS te weten over de 96% – Donkere Energie/Donkere Materie in de Kosmos. Men neemt aan dat men over 4% wel iets weet. Dan ga ik al gauw denken: zou het niet zo kunnen zijn, dat die 96% ook net zo veel invloed op ons mensen heeft als die 4%? Zou het niet zo kunnen zijn dat de werking van bovengenoemde Natuurlijke Geneeswijzen in een nog te ontginnen gebied liggen? We kunnen het (nog) niet zien.

Ontstaan homeopathie

De gedachte dat kwaad met kwaad uitgebannen kon worden, werd in de 16e eeuw al geopperd door Paracelsus. Van hem is de vaststelling bekend dat de giftigheid van een stof bepaald wordt door de dosis. Hij stelde ook dat een kleine doses van ‘wat de mens ziek maakt, de mens ook geneest’. Die gedachtegang lijkt in de homeopathie te worden voortgezet. Homeopathie is ontwikkeld door Dr. Samuel Hahnemann in 1796. Hij gebruikte middelen die zeer sterk verdund waren. Zijn idee (doctrine) was Similia Similibus Curentur (het gelijke wordt door het gelijkende genezen). Er wordt een stof gebruikt die een klacht veroorzaakt en met diezelfde stof geneest men die klacht. Echter, de betreffende stof wordt verdund en sterk geschud.

Dr. Edward Bach (1886-1936), homeopathisch arts en arts bacterioloog zei het volgende: “En moge er altijd vreugde en dankbaarheid in onze harten zijn omdat de Grote Schepper van alle dingen, in zijn liefde voor ons, de kruiden in het veld gezet heeft voor onze genezing.” Je vraagt je af waarom hij dieper kon kijken dan de gehele Europese Wetenschap!

Dr. Edward Bach

“Ziekte zal nooit genezen worden of uitgeroeid door de huidige stoffelijke methoden, om de eenvoudige reden dat ziekte van oorsprong niet stoffelijk is. Wat wij kennen als ziekte is een uiteindelijk resultaat dat in het lichaam wordt gemaakt, het eindproduct van diep en lang optredende krachten, en zelfs als het lijkt alsof stoffelijke behandeling resultaat heeft, dan is dit niets meer dan een tijdelijke verlichting, tenzij de echte oorzaak verwijderd wordt. De moderne ontwikkeling van de medische wetenschap heeft de macht van ziekte enorm vergroot door de werkelijke aard van ziekte verkeerd te interpreteren en het in stoffelijke termen in het fysieke lichaam te plaatsen, in de eerste plaats omdat daarmee de gedachten van de mensen afgeleid worden van de echte oorzaak, en daarmee van een effectieve aanpak, en in de tweede plaats door ziekte aan het lichaam te koppelen, en daarmee de echte hoop op herstel te verduisteren en een machtig angstcomplex voor ziekte te laten groeien, dat nooit had mogen bestaan. Ziekte is in essentie het resultaat van een conflict tussen de Ziel en de Psyche, en kan nooit worden uitgeroeid, tenzij door spirituele en mentale inspanning.” De laatste periode van zijn leven (van 1928 tot 1936) besteedde hij aan het zoeken (en vinden) van genezende bloemen en bloesems. Dit moesten bloemen zijn met uitsluitend heilzame eigenschappen; niet alleen als remedie, maar ook in pure vorm. In de loop van deze jaren vond hij 37 van deze bloemen en bovendien manieren om ze te verwerken tot remedies. Als 38e potentieerde hij puur water uit een heilzame bron. Ze zijn nu bekend als “Bach Flower Remedies” (BFR) ofwel “Bach Bloesem Remedies”.

Wetenschap zelf bewijst Homeopathie

Men kan aantonen om welk middel het gaat en om welke potentie. Potentiëring of dynamiseren is in de klassieke homeopathie een bereidingswijze van een homeopathisch middel, waarbij een stof herhaaldelijk en opeenvolgend verdund wordt. Volgens de homeopathie zou door te schudden tussen de verdunningen de geneeskracht (de potentie) overgedragen worden op de oplossing. Met behulp van nieuwe technologieën zoals nanotechnologie 1), chromochemie 2) en het meten van genexpressie 3) kan activiteit tot boven het getal van Avogadro’s 4) verdunde homeopathische middelen zichtbaar worden gemaakt 5).

De aanname dat er niets meer aan stof aanwezig is in homeopathische middelen blijkt dus niet te kloppen. In ultrahoge verdunde homeopathische middelen worden nanodeeltjes 6) van het oorspronkelijk homeopathisch materiaal aangetroffen.  Deze onderzoeken (op basis van chromochemie en nanotechnologie) zouden bij kunnen dragen aan een beter inzicht in hoe de werking van hoge verdunningen in de homeopathie verklaard zouden kunnen worden.

Voorbeeld van erkenning

In Zwitserland is de grondigste evaluatie van homeopathie uitgevoerd die ooit door een regeringsinstantie werd gedaan. Daaruit kwam naar voren dat homeopathie veel kosteneffectiever is dan de reguliere geneeskunde, omdat het écht werkt. Het werkt zelfs zo goed, dat patiënten hun declaraties vergoed krijgen via de nationale zorgverzekering. Ook Acupunctuur, Antroposofische Geneeskunde en enkele andere Natuurlijke Geneeswijzen worden vergoed, mits uitgevoerd door een arts!

Vragen en ondertekening petitie

• Voor vragen over homeopathie: de homeopathielijn 0900 – 4002050 maandag t/m vrijdag van 18.00 tot 22.00 uur.
• Voor ondertekening van de petitie Handen af van de homeopathie: de petitie kan nog tot volgend jaar ingetekend worden – zie www.vereniginghomeopathie.nl/petitie (er zijn al 100.000 handtekeningen gezet).

Noten

1. Nanotechnologie is de techniek die het mogelijk maakt te werken met deeltjes in de grootteorde van nanometers (afkorting nm, een miljardste van een meter). Dit is een schaal van grootte die net boven die van atomen (0,060 nm tot 0,275 nm) en eenvoudige moleculen ligt (Wikipedia).
2. Chromochemie is een soort kleurdruk techniek waarbij verfstoffen worden gebruikt.
3. Genexpressie is de mate waarmee het DNA van een gen gekopieerd wordt naar Messenger RNA (mRNA) of andere RNA ’s en mRNA vertaald wordt naar een aminozuursequentie. Dit proces bestaat uit twee stappen: transcriptie van DNA in mRNA en translatie van mRNA naar eiwitten.
4. Getal van Avogadro is een fysische constante die de verhouding tussen aantal deeltjes en hoeveelheid stof aangeeft – het getal staat voor de verhouding tussen de deeltjes van de atomaire en moleculaire wereld en de elementen van de door de mens waarneembare, macroscopische, wereld.
5. De constante is gedefinieerd als het aantal deeltjes per mol, met als eenheid mol-1.
6. Onderzoeker Stephen Cartwright van Diagnox Labatory/Cherwell Innovation Centre te Oxford.
7. Nanodeeltjes zijn zeer kleine deeltjes van een stof, ter grootte van 1 tot 100 nanometer (één nanometer is één miljoenste millimeter). Deze deeltjes hebben bijzondere eigenschappen die wezenlijk kunnen verschillen van `normale’ materialen, bijvoorbeeld andere geleidin
   g of magnetische of toxische eigenschappen.
8. Mahatma Gandhi Universiteit Kottyam te India (Rajendran & Abdurahiman, 2015).

Gepubliceerd in Verwachting • 22e jaargang nr 85 • december 2017 – februari 2018